هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطهی بین محافظهکاری حسابداری و کارایی سرمایهگذاری، جهت آگاه ساختن مدیران، سرمایه‌گذاران و نهادهای حرفه‌ای حسابداری، نسبت به مطلوبیت محافظهکاری حسابداری به‌عنوان یک ویژگی کیفی اطلاعات حسابداری است. جامعهی آماری پژوهش حاضر، شامل 96 شرکت است که برای دورهی زمانی 1378 تا 1387 بررسی شده‌اند. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که بین محافظهکاری حسابداری و سرمایهگذاری آتی، در سطح شرکتها و در سطح 7 گروه از صنایع، ارتباط معنی‌دار وجود دارد. همچنین بین اندازهی شرکت و سرمایهگذاری آتی در سطح کل شرکتها و در صنایع شیمیایی، غذایی و دارویی، ارتباط معنی‌دار منفی، بین نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری و سرمایهگذاری آتی در سطح کل شرکتها و در صنایع چوب و نساجی، شیمیایی، فلزی و کاشی و سرامیک، ارتباط معنی‌دار مثبت و بین اهرم مالی و سرمایهگذاری آتی در سطح کل شرکتها و در صنایع غذایی و دارویی، ارتباط معنی‌دار منفی وجود دارد.
)