پژوهش حاضر به بررسی رابطهی بین هزینهیابی جذبی و مدیریت سود واقعی میپردازد. به این منظور فرضیههای شوک منفی تقاضا1 (تولید مازاد اجباری2) و مدیریت سود واقعی3 (تولید مازاد فرصتطلبانه4) با استفاده از معیارهای بازده داراییها، تولید مازاد و نسبت حساسیت داراییهای ثابت مورد بررسی قرارگرفته است. نمونهی آماری متشکل از 91 شرکت تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و بازه زمانی پژوهش بین سالهای 1381 تا 1390 است. مدل آماری بهکار گرفته شده، مدل رگرسیون چند متغیره بوده و جهت آزمون فرضیهها از دادههای ترکیبی (تابلویی و تلفیقی) استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیهها، نشان میدهد که بین تولید مازاد دورهی جاری و بازده داراییهای دورهی جاری، رابطهی مثبت و معنیدار وجود دارد و همین رابطه در دورهی آتی منفی است؛ بنابراین نتایج فرضیهی مدیریت سود واقعی (تولید مازاد فرصتطلبانه) را تأیید مینماید.