هدف این تحقیق، بررسی رابطهی میان اقلام تعهدی و عدم تقارن اطلاعاتی بین سرمایه گذاران، در بورس اوراق بهادار تهران است. در این مطالعه، برای اندازه گیری عدم تقارن اطلاعاتی و اجزای اقلام تعهدی، به ترتیب از دامنهی تفاوت قیمت پیشنهادی خرید و فروش سهام و مدل تعدیل شدهی جونز با رویکرد مبتنی بر خطای برآورد، استفاده شده است. فرضیات تحقیق بر مبنای یک نمونهی آماری متشکل از 101 شرکت برای یک دورهی 7 ساله، از سال 1382 تا 1388 و با استفاده از مدلهای رگرسیون ساده و چند متغیره و روش دادههای پانل، مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحلیل دادهها حاکی از این است که میان اقلام تعهدی غیرعادی و عدم تقارن اطلاعاتی، رابطهی مثبت و معنیداری وجود دارد، به طوری که با افزایش میزان اقلام تعهدی غیرعادی، عدم تقارن اطلاعاتی نیز افزایش مییابد. با این حال، نتایج تحقیق، رابطهی معنیداری را میان قدرمطلق کل اقلام تعهدی و عدم تقارن اطلاعاتی، نشان نمیدهد. همچنین یافتههای تحقیق بیان گر وجود یک رابطهی منفی و معنیدار میان نقدشوندگی سهام، اندازهی شرکت و نسبت مالکیت نهادی با عدم تقارن اطلاعاتی است. در ارتباط با تغییرپذیری بازده سهام نیز نتایج نشان دهندهی وجود یک رابطهی مثبت و معنیدار میان عدم تقارن اطلاعاتی و تغییرپذیری بازده سهام است.